บทที่ 110 109

: เหมย :

สามเดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก

ชีวิตในแต่ละวันของฉันวุ่นวายจนไม่มีเวลาให้มานั่งเศร้า ความกังวลถูกผลักลงไปในซอกที่ลึกที่สุดของหัวใจเพียงเพราะเด็กตัวเล็กๆ ที่กำลังนอนดิ้นอยู่ในเปล

เพิ่งให้นมเสร็จก็ได้เวลานอนพอดี หนูมีนมองตุ๊กตาโมบายที่พ่อซื้อมาให้แล้วดิ้นพลางส่งเสียงอ้อแอ้อย่างชอบใจ เหอะ น่าหมั่น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ