บทที่ 112 111

แง้!~ แง้!~

หืม... ฉันงัวเงียตื่นขึ้นเพราะเสียงร้องของลูก กี่โมงแล้วเนี่ย....

พลั่ก!!

“อ๊ะ!”

ฉันก้าวขาลงจากเตียงพอจะลุกขึ้นยืนแข้งขากลับอ่อนแรงล้มพับลงไปกองกับพื้น โอ๊ย! เจ็บๆ

“หมวย! นี่เป็นอะไรหรือเปล่า?”

เสียงฝีเท้าเดินเร็วๆ เข้ามาข้างใน คลื่นคงได้ยินเสียงลูกร้องเลยเข้ามาดูแต่เห็นฉันนั่งกองอยู่บนพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ