บทที่ 12 11

“ริกกี้พาขึ้นรถไปแล้ว” เสียงคลื่นดังขึ้น ความร้ายกาจเมื่อครู่ลดฮวบไปจนแทบไม่หลงเหลือเค้าเดิม เหอะ!

“ริกกี้เหรอ....”

เค้กเงียบนิ่งไปเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง หันไปเรียกเพื่อนๆ กลับเข้าไปข้างใน ฉันเดินตามหลังทุกคนไปแต่ว่ากลับถูกกระชากกลับไปด้านหลัง

“คลื่น! ปล่อยนะ”

ฉันสะบัดมือสุดฤทธิ์แต่ไม่กล้าโวยวาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ