บทที่ 58 57

ฉันก้มหน้าอมความทุกข์ใจเอาไว้อย่างไม่รู้จะเอ่ยออกมาเป็นคำพูดยังไง คะนิ้งเห็นแบบนั้นก็รีบเรียกเข้าบ้านอย่างไม่ถามอะไรอีก ฉันเชื่อว่าเธอยังรู้สึกผิดตลอดเวลาที่เป็นสาเหตุทำให้ฉันถูกถ่ายคลิป แต่ฉันไม่เคยคิดโทษเธอเลย

“ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ พ่อกับอาโยพาเพนนีไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล”

“บ้านนี่อยู่กันกี่คน”

เล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ