บทที่ 96 95

แอ๊ด....

กว่าจะถึงห้องก็ดึกมากแล้วฉันแง้มประตูเปิดเข้ามาเบาๆ เผื่อคลื่นหลับอยู่จะได้ไม่รบกวน.... แล้วทำไมฉันต้องมากังวลกับอะไรแบบนี้ด้วยนะ

ภายในห้องมืดสนิท ใช้เวลาสักพักกว่าจะปรับสายตาได้

“อุ้ย...”

เงาร่างที่นั่งหลังตรงอยู่บนเตียงทำฉันอุทานออกมาเบาๆ

“คลื่น!? นายทำอะไร... ทำไมไม่นอน”

“หมวย? หมวยมาแล้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ