บทที่ 48 เงื่อนร้ายมายารัก บทที่ 4

"ขอบใจมากนะลุง...เอาล่ะ...ถึงลานจอดรถแล้ว ว่าแต่คันไหนกันล่ะเนี่ยรถของเราน่ะ"

เดินมาไกลพอสมควรจนถึงลานจอดรถที่เขาเริ่มหูตาลาย อดนึกถึงแอร์เย็นฉ่ำภายในรถไม่ไม่ได้ หากกระเป๋าใบโตของเขาจะไม่ถูกยกขึ้นไปไว้ท้ายรถกระบะคันเก่าๆ คันหนึ่งจนเขาเผลอมองตามตาโตได้นั่น

"อ้าว...ยืนเฉยอยู่ทำไมล่ะครับ คุณหนูขึ้นรถ...