บทที่ 277

“ผมอยากหย่า!” ซีโนตะคอก พลางจ้องเขม็งไปยังชายที่อยู่ตรงหน้า

เซบาสเตียนจ้องเขากลับ กะพริบตาช้าๆ “มีแค่นี้เหรอ? พวกเขาไม่เชื่อแกหรอกน่า เอาน่า เอาให้มันน่าเชื่อหน่อยสิ” เขาลุกขึ้นแล้วเดินออกจากโทรศัพท์และขาตั้งกล้อง

เขาเดินผ่านซีโนไปแล้วรูดม่านห้องนอนของพวกเขาออก ปล่อยให้แสงแดดเจิดจ้าสาดส่องเข้ามา

...