บทที่ 95

เซบาสเตียนเลิกคิ้วข้างหนึ่งขณะก้มมองมือของตัวเอง เขาแค่นเสียงแล้วมองหน้าเคนจิอย่างเบื่อหน่าย

“แกต้องการอะไร เคนจิ” เซบาสเตียนสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง จ้องเคนจิเขม็ง

เคนจิยิ้ม “ใจเย็นน่า เพื่อนเก่า ฉันก็แค่มาต้อนรับแกสู่เขตของฉัน ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้คิดจะขวางทางแกหรอก ฉันได้ยินชื่อเสียงของแกในม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ