บทที่ 11 ยั่้วในฝัน

“อ่ะ! อาไวทย์ไม่นะคะ ไม่นะ… อา… อื้อ…”

หนูหน่อยแอ่นอกขึ้นสูง แผ่นหลังลอยขึ้นจากที่นอนจนเขาแทรกฝ่ามือเข้ามาได้ ปากที่อ้าออกจะร้องประท้วงถูกทาบปิดด้วยความอ่อนหวาน หวานจนหล่อนสะท้าน แม้จะรับรู้ทุกขณะที่ฝ่ามือของเขาลากลงต่ำ แต่นั่นคือความเสียวที่หล่อนไม่รู้ว่าควรจะรับมืออย่างไร

“อื้อ…”

คว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ