บทที่ 17 รักมาตั้งแต่สิบขวบ

“อา… อาไวทย์ อาไวทย์พูดอะไรคะ”

“อาไวทย์บอกว่า… อาไวทย์รักหนูหน่อย”

“จะเป็นไปได้ยังไงคะ อาไวทย์เกลียดหนูหน่อยจะตาย อาไวทย์ไม่อยากให้หนูเข้าใกล้ อาไวทย์ไม่เต็มใจให้หนูมาอยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ และอาไวทย์ก็…”

คำพูดราวจะกลืนหายไปกับสายน้ำที่ตกกระทบใบหน้า เพราะดวงตาคู่คมที่มองมาคือหวานสุด ฝ่ามือ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ