บทที่ 28 กว่าจะเช้า

เสียงทุ้มรอดผ่านไรฟันพยายามสะกดกลั้นหยาดน้ำแห่งความหฤหรรษ์ให้ยาวนานที่สุด เขาอยากให้หล่อนสุขสุดๆ อยากให้ครั้งแรกแห่งความรักสอดแทรกเต็มไปด้วยความประทับใจ หนูหน่อยต้องได้ถึงสวรรค์อย่างลืมไม่ลง

“อาไวทย์! อาไวทย์! หนูไม่ไหว ไม่ไหว อะ! อะ… อ๊ายยยยย…”

เพียงไม่นานเสียงร่ำร้องให้เขาเร่งเร้าก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ