บทที่ 24

อมีเลียแตะสร้อยคอเคลือบเงาที่สวมอยู่บนคอ ความรู้สึกมั่นคงผุดขึ้นในใจ ก่อนจะทรุดกายนั่งลงข้างหน้าต่างบานใหญ่

เธอถือปากกาขีดเขียนอยู่เนิ่นนาน ในที่สุดก็ประพันธ์บทเพลงจนเสร็จสมบูรณ์

อมีเลียหลับตาลง เท้าข้างหนึ่งเคาะพื้นเป็นจังหวะพลางจินตนาการถึงบทเพลงในความคิด หลังจากขมวดคิ้วและปรับแก้เล็กน้อยอยู่ครู...