บทที่ 48

สระว่ายน้ำที่ว่างเปล่ามีเพียงเด็กหญิงคนหนึ่งกำลังว่ายท่ากรรเชียง แหวกว่ายไปในน้ำอย่างนุ่มนวล

อมีเลียขยับมือเป็นครั้งคราว ในใจของเธอทบทวนคำพูดของวิลเลียม "มันเหมือนกับการถูกบางสิ่งบางอย่างห่อหุ้มเอาไว้"

"อาจจะเป็นอาหารเช้าอุ่นๆ ที่เธอตื่นมาเจอในตอนเช้า หรืออาจจะเป็นตอนที่เธอปกป้องฉันโดยไม่ลังเลเลยต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ