บทที่ 54

ใบหน้าของเฮเซลฉายแววทั้งอับอาย โกรธ และจนปัญญาปะปนกันไป

อมีเลียเฝ้ามองเธอด้วยความสนใจใคร่รู้

“ไม่มีทาง” เฮเซลสาวเท้าไปข้างหน้า พลางตวัดสายตาดูแคลนไปยังอมีเลีย “พวกคนรวยอย่างคุณคิดว่าแค่พูดไม่กี่คำก็ตัดสินชีวิตคนอื่นได้งั้นเหรอ ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้นจนกว่าเรื่องของแอตติคัสจะเรียบร้อย”

อมีเลียถอนหาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ