บทที่ 105

“โอเคๆ แล้วเจอกัน”

ญาสุมินทร์ ตกลงอย่างว่าง่าย

ญาสุมินทร์ สวมเสื้อแจ็คเก็ตหนา เมื่อเธอไปถึงสนามบินได้ครึ่งทาง หิมะหนาทึบก็เริ่มตกลงมาจากท้องฟ้า เมื่อเธอไปถึงสนามบิน เธอหยิบกระเป๋าเดินทางของเธอและวิ่งไปที่ห้องผู้โดยสารขาออก เธอตบตัวเองเมื่อไปถึงที่พักพิงและบ่นว่า “อากาศแบบนี้คืออะไรกัน? ฉันไม่จำเป็นต...