บทที่ 116

เศรษฐเสถียร ดึงเก้าอี้กลับแล้วนั่งลง เขาจงใจหลีกเลี่ยงดวงตาของ แอบิเกล และ ญาสุมินทร์ เข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำอย่างนั้นเพราะการมองด้วยตาเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอที่จะทำลายจิตใจที่แน่วแน่ของเขา

ญาสุมินทร์นั่งข้างเศรษฐเสถียรบรรยากาศในห้องใหญ่ค่อนข้างอึมครึม และเสียงเดียวที่ได้ยินคือการหายใจของคนสี่คน

เสีย...