บทที่ 25

เมื่อเห็นญาสุมินทร์ยืนทื่ออยู่กับที่ เศรษฐเสถียรก็ขมวดคิ้วถาม "เป็นอะไรไป"

“เอ่อ... ฉันว่า... ถ้าคุณไม่ว่างจริงๆ คุณกลับไปก่อนก็ได้นะคะ...”

เพื่อหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิด ญาสุมินทร์จึงต้องจำใจพูดออกมา ทั้งๆที่รู้ว่าเศรษฐเสถียรจะต้องไม่พอใจมากเมื่อได้ยินแบบนี้

เป็นอย่างที่คิด เศรษฐเสถียรกระซิบถามเธอด้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ