บทที่ 50

ญาสุมินทร์ เห็น สาคร ออกไปแล้วจึงหันไปมองชายที่เธอละเลยมาเป็นเวลานาน

“เศรษฐเสถียร รู้ไหมว่าคุณแปลกมาก ฉันเป็นคนสำคัญสำหรับคุณ ทำไมคุณถึงมาที่นี่ตอนดึก?”

“คุณตกอยู่ในความชั่วเพราะคุณคิดว่าคุณไร้ค่าหรือเปล่า?”

ใบหน้าของเศรษฐเสถียรมืดมนราวกับว่าจะมีพายุฝนฟ้าคะนองในวินาทีถัดมา เขากำลังคิดที่จะขอโทษผู้หญ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ