บทที่ 44 44

“คุณวิลเลียม ข้าวปั้นว่าเรากลับ...”

ข้าวปั้นที่ก้มหน้าซ่อนความอายพูดขึ้น แต่ถูกวิลเลียมทำเสียงจิปาก จึงได้แต่สะบัดหน้าหนีอย่างแง่งอน ส่วนคนตัวโตนั้นออกอาการอึ้งเมื่อเห็นอาการของฝ่ายตรงข้าม แล้วก้มลงสวมกอดร่างเล็กเอาไว้แน่น

คนที่เป็นส่วนเกินในนี้หมั่นไส้จึงพูดแทรกขึ้นมา

“เอาละ เมียนายไม่ได้เป็นอะไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ