บทที่ 1
“เอมิลี่ จอห์นสัน ขยับตัวให้เป็นธรรมชาติกว่านี้หน่อย ใช่ แบบนั้นเลย ค้างไว้”
เอมิลี่ยืนอยู่ในโถงทางเดิน สวมชุดเพื่อนเจ้าสาวสีงาช้าง พลางปรับท่าทางตามที่ช่างภาพสั่ง ลูกไม้ละเอียดอ่อนบนชุดของเธอไหวไปมาเบาๆ ตามการเคลื่อนไหว
เธอกำลังช่วยเพื่อนสนิทจากสภานักเรียน ซึ่งลากเธอมาเป็นนางแบบจำเป็นในบทเจ้าสาวสำหรับการถ่ายแบบครั้งนี้
ทันทีที่เอมิลี่หามุมที่ใช่ได้ ประตูที่อยู่ด้านหลังเธอก็ถูกกระแทกเปิดออกอย่างแรง
ก่อนที่เธอจะทันได้หันไปมอง มือแข็งแกร่งที่ไม่อาจขัดขืนได้ก็คว้าข้อมือของเธอไว้ ในชั่วพริบตา ร่างของเธอก็ถูกอุ้มพาดบ่า
“ไม่เลวนี่” เสียงทุ้มต่ำขี้เล่นดังขึ้นเหนือหัวเธอ “รู้งานดีนี่ที่วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะไปยุ่งกับผู้หญิงพวกนั้น เลยเตรียมเจ้าสาวมายั่วฉันแทน”
เอมิลี่ตกตะลึง เธอพยายามเงยหน้าขึ้นและเห็นแนวกรามคมคายของเจมส์ สมิธ กับรอยยิ้มร้ายกาจที่มุมปากของเขา
“คุณเป็นใคร? ปล่อยฉันนะ!” เอมิลี่ดิ้นรนพยายามจะลงจากบ่าของเจมส์
เจมส์ไม่สนใจเสียงของเธอ เขาก้าวยาวๆ อย่างมั่นใจไปยังห้องสวีทที่อยู่สุดทางเดิน
เมื่อประตูห้องปิดลงดังปัง เอมิลี่ก็ถูกโยนลงบนเตียงขนาดใหญ่
เธอรีบลุกขึ้นนั่งและในที่สุดก็ได้เห็นหน้าชายคนนั้นชัดๆ
ผิวสีแทนของเจมส์มีความมันวาวเย็นตา ผมสั้นของเขาถูกจัดทรงอย่างเรียบร้อย และดวงตาลึกคมของเขาราวกับสระน้ำมืดที่ดูดกลืนทุกสิ่ง
เจมส์ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกสองเม็ด เผยให้เห็นไหปลาร้าที่เด่นชัด ดวงตาของเขามืดและลึกล้ำ ลุกโชนด้วยความร้อนแรงดั่งนักล่า
ความปรารถนาในแววตาของเจมส์ทำให้เอมิลี่ตื่นตระหนก
โอลิเวีย สมิธ บอกว่าสปอนเซอร์เป็นชายหัวล้านวัยห้าสิบกว่า เป็นตาลุงแก่ๆ ลามกที่เธอควรจะหลีกเลี่ยง
แต่ชายคนนี้ ทั้งรูปร่างหน้าตาที่ราวกับดาราภาพยนตร์และสรีระของเขา ไม่เหมือนกับคำบรรยายนั้นเลยสักนิด
และนี่ก็ไม่ได้อยู่ในแผน
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
“คุณ...” เอมิลี่กำลังจะเอ่ยปากถามว่าเขาเป็นใคร แต่เจมส์ก็โน้มตัวลงมาแล้ว กลิ่นกายอันทรงพลังของเขาห้อมล้อมเธอไว้
จูบของเจมส์รุนแรงและเรียกร้อง ปิดปากทุกคำประท้วงของเธอ
เสียงผ้าขาดดังลั่นห้องขณะที่เขากระชากชุดของเธอ หัวใจของเอมิลี่เต้นระรัว เธอพยายามผลักเขาออกไป แต่แรงของเธอก็ไม่อาจสู้เขาได้ ในไม่ช้าชุดของเธอก็ขาดวิ่น
เจมส์ไม่สนใจเสียงร้องและการดิ้นรนของเธอ เขาบังคับแยกขาของเธอออกแล้วกระแทกกายเข้ามา
ความเจ็บปวดฉีกร่างทำให้น้ำตาของเอมิลี่ไหลพราก เธอทุบไปที่ไหล่ของเจมส์ แต่การขัดขืนของเธอดูเหมือนจะยิ่งกระตุ้นอารมณ์เขาให้รุนแรงขึ้น
ร่างกายเปลือยเปล่าของพวกเขาสอดประสานกัน สะท้อนอยู่ในกระจกสูงจากพื้นจรดเพดาน
สายตาของเจมส์จับจ้องอยู่ที่หน้าอกที่กระเพื่อมไหวของเธอ การเคลื่อนไหวของเขาไม่หยุดยั้ง ทุกจังหวะที่ส่งกายเข้ามานั้นลึกซึ้งกว่าครั้งก่อน
เมื่อยังไม่พอใจในท่านี้ เจมส์ก็พลิกตัวเอมิลี่ให้คุกเข่าบนเตียงแล้วสอดใส่เข้ามาจากด้านหลัง
ช่องคลอดของเอมิลี่ถูกเติมเต็มจนแน่น และในแต่ละจังหวะที่กระแทกกระทั้น ก็ยิ่งกระตุ้นให้มีของเหลวหลั่งออกมามากขึ้น เสียงครางของเธอกับเสียงหอบหายใจหนักๆ ของเจมส์ดังไปทั่วห้อง
เมื่อเธอถึงจุดสุดยอด กล้ามเนื้อในช่องคลอดก็บีบรัดแก่นกายของเขาแน่น ความรู้สึกอันรุนแรงนั้นทำให้เจมส์เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น กระแทกกระทั้นหนักหน่วงจนกระทั่งปลดปล่อยน้ำรักของเขาออกมาในที่สุด
เอมิลี่ลืมเลือนเวลาไป รู้เพียงว่าทั้งคู่ต่างหมดแรงล้มตัวลงนอน
เมื่อเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ห้องก็สลัวลง อากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของบทรักที่เพิ่งผ่านพ้นไป
เธอขยับตัวเล็กน้อย รู้สึกเจ็บระบมไปทั้งตัว โดยเฉพาะความรู้สึกไม่สบายที่ช่องคลอดทำให้น้ำตาคลอ
เมื่อก้มลงมอง เอมิลี่ก็ถึงกับอ้าปากค้าง
ชุดเพื่อนเจ้าสาวขาดรุ่งริ่ง กองเป็นชิ้นๆ อยู่บนพื้น เพชรและไข่มุกกระจัดกระจายไปทั่ว
ชุดราคาสูงชุดนี้เป็นชุดที่โอลิเวียเช่ามาในราคาแพง แล้วเธอจะเอาเงินที่ไหนไปจ่ายคืน?
ความโกรธพลุ่งพล่านขึ้นมาขณะที่เธอหันไปมองเจมส์ที่ยังคงหลับใหลอยู่
เขาดูสงบนิ่ง ความก้าวร้าวก่อนหน้านี้หายไปหมด นอนอยู่ตรงนั้นราวกับรูปสลัก
แต่เอมิลี่ไม่ลืมว่าเขาปฏิบัติต่อเธออย่างป่าเถื่อนเพียงใด
“ตื่น!”
เจมส์ค่อยๆ ลืมตาขึ้น สายตาของเขากวาดมองรอยจูบบนร่างของเอมิลี่ พลางยกยิ้มที่มุมปาก “อะไร ยังไม่พอใจเหรอ? อยากจะต่ออีกรอบหรือไง?”
ใบหน้าของเอมิลี่แดงก่ำด้วยความโกรธ เธอชี้ไปที่ชุดที่ขาดวิ่นบนพื้น “ดูสิ่งที่คุณทำสิ! ชุดนั้นราคาสองหมื่นดอลลาร์นะ คุณต้องชดใช้!”
เจมส์เหลือบมองชุดที่ขาดรุ่งริ่ง แล้วลุกขึ้นนั่งอย่างสบายๆ ดึงกระเป๋าสตางค์ออกจากเสื้อแจ็คเก็ต เขายื่นเงินสดให้เธอ
ธนบัตรหนึ่งร้อยดอลลาร์ไม่กี่ใบกับเงินทอนอีกเล็กน้อย รวมกันแล้วไม่เกินห้าร้อยดอลลาร์
มือของเอมิลี่สั่นเทาด้วยความโกรธ “คุณล้อฉันเล่นหรือไง? ชุดนั้นราคาสองหมื่นดอลลาร์นะ!”
เจมส์มองใบหน้าที่แดงก่ำของเธอ น้ำเสียงของเขาเย้ายวน “ชุดราคาสองหมื่น และดูจากปฏิกิริยาของเธอแล้ว นี่เป็นครั้งแรกของเธอสินะ? งั้นเพิ่มให้อีกหมื่นสำหรับครั้งแรก รวมเป็นสามหมื่น”
เขาหยุดพูด ดวงตาของเขาขี้เล่น “ฉันไม่มีเงินสดติดตัวเยอะขนาดนั้น งั้น... ฉันใช้ร่างกายชดใช้ให้เธอแทนดีไหม?”
ขณะที่พูด เจมส์ก็ขยับตัวราวกับจะกดเธอลงอีกครั้ง
ร่างกายของเอมิลี่ แม้จะเกิดเรื่องราวทั้งหมดขึ้น แต่ก็สร้างความประทับใจให้เขา
เมื่อคืน หลังจากถูกวางยาในงานปาร์ตี้ เขาคาดว่าไมเคิล จอห์นสัน ผู้ช่วยของเขา จะหาผู้หญิงสักคนมาให้ แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะหลงใหลเธอได้ถึงเพียงนี้
“ไอ้สารเลว!” เอมิลี่ตัวสั่นด้วยความโกรธ คว้าเงินแล้วปาใส่หน้าเขา
สายตาของเธอเหลือบไปเห็นกระเป๋าสตางค์ของเจมส์บนโต๊ะข้างเตียง
เธอคว้ามันมา ดึงบัตรเครดิตและเดบิตทั้งหมดออกมา ยัดใส่กระเป๋าของตัวเอง
เจมส์มองการกระทำอันรวดเร็วของเธออย่างขบขัน ไม่ได้ห้ามปราม เพียงแค่เฝ้าดูด้วยความสนใจ
เอมิลี่คว้าเสื้อแจ็คเก็ตของเขามาคลุมตัว จากนั้นดึงธนบัตรหนึ่งดอลลาร์ที่ยับยู่ยี่สองใบออกมาจากกระเป๋าสตางค์ แล้วตบมันลงบนหน้าอกของเจมส์
“นี่ค่ารถเมล์ของคุณ” เธอถ่มน้ำลายคำพูดใส่ พลางจ้องมองเขาด้วยความรังเกียจ “ส่วนเสื้อแจ็คเก็ตกับบัตรพวกนี้ ถือว่าชดใช้หนี้ที่เหลือก็แล้วกัน!”
พูดจบ เอมิลี่ก็คว้าซากชุดที่ขาดวิ่นของเธอแล้วเดินกระทืบเท้าออกจากห้องไป ปิดประตูเสียงดังลั่นตามหลัง
เจมส์ลูบธนบัตรหนึ่งดอลลาร์สองใบนั้น รอยยิ้มร้ายกาจกลับมาอีกครั้ง ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจจริงๆ
เขาสงสัยว่าไมเคิลไปหาคนน่าสนใจแบบนี้มาจากไหน
โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอย่างเร่งรีบ เจมส์จึงรับสาย
“คุณสมิธครับ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนครับ?” เสียงร้อนรนของไมเคิลดังลอดผ่านสายเข้ามา


































































































