บทที่ 16

“ในห้องทำงานของฉัน ฉันไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล!” เจมส์ตวาด ความอดทนที่เขามีต่อมีอาหมดสิ้นลงโดยสิ้นเชิง

“เจมส์ ฉัน...”

เธอขยับก้าวไปข้างหน้า มองเจมส์ด้วยสีหน้าเจ็บปวด พยายามจะพูดอะไรต่อ แต่เจมส์ก็พูดแทรกขึ้นมาอย่างเย็นชา “ไมเคิล!”

ไมเคิลซึ่งรออยู่ด้านนอกรีบเข้ามาในห้องทันทีด้วยน้ำเสียงจริงจัง “คุณสมิธ ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ