บทที่ 1 ภูตสวาท บทที่ 1

Romance Paranomal

อีกแนวของนิยายเหนือจริงกลิ่นอายอีโรติกค่ะ

ภูติสวาท

อิคารัส ภูตหนุ่มรูปงามลองทิ้งปีกของตัวเองเพื่อจะได้มาเรียนรู้ความรักและความรู้สึกของมนุษย์

แต่แล้วเขาก็ได้พบ ชิริน พนักงานสาวในร้านขายของเล็ก ๆ

เธอทำให้หัวใจของเขาหวั่นไหว

เขาอาจจะรักเธอได้

แต่กฎอย่างหนึ่งของภูตนั่นคือไม่อาจใช้ชีวิตร่วมกับมนุษย์ได้

มีทางเดียวเท่านั้นคือเขาต้องสลัดปีกตัวเองทิ้งไปตลอดกาล

ทว่าก็ต้องแลกกับ

ชีวิตของผู้หญิงที่เขารัก...สุดหัวใจ

บทที่ 1

ท่ามกลางไอเย็นของรัตติกาลและความสงัดเงียบเหนือท้องฟ้าของมหานครนิวยอร์ค ร่างบอบบางนอนกระสับกระส่ายไปมาอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ บรรยากาศภายในห้องพักขนาดเล็กของอพาร์ตเมนท์ที่อิงแอบอยู่กับตึกสูงนั้นเย็นเยือกเพราะมันเป็นช่วงฤดูใบไม้ร่วงที่กำลังจะย่างเข้าฤดูหนาว เหงื่อเม็ดเล็กกลับผุดพรายขึ้นตามหน้าผากและขมับของใบหน้าสวยหวานที่ส่ายไปมาบนหมอนใบใหญ่

“อืม...อืม”

เสียงครางลึกดังอยู่ในลำคอของหญิงสาว ร่างบอบบางในชุดนอนบางเบาบิดส่ายไปมาจนผ้านวมผืนใหญ่ร่นลงไปอยู่ที่ปลายขา ดวงตาคู่สวยค่อย ๆ ปรือขึ้นอยู่ในอาการของคนครึ่งหลับครึ่งตื่น เงามืดทะมึนที่ทาบทับลงบนร่างอ้อนแอ้นของหญิงสาวทำให้เธอรู้สึกหนักอึ้งแต่สติกลับตกอยู่ในอาการล่องลอยราวกับเคลิ้มฝัน

“อืม...อือ”

เสียงครางเบา ๆ ยังคงดังอยู่ลึกในลำคอของหญิงสาว ร่างบอบบางกระสับกระส่ายไปมา ดวงตาคู่นั้นปรือขึ้นกึ่งหลับกึ่งตื่น ใบหน้าของใครบางคนล่องลอยอยู่ท่ามกลางความเคว้งคว้าง มันราวกับฝันแต่ก็เหมือนจริงมากทว่าเธอกลับเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสบางเบาบนไหล่กลมกลึง รู้สึกราวกับมีใครลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเธออยู่ในนิมิต

แม้อยู่ในอาการเหมือนล่องลอยท่ามกลางท้องฟ้าในยามราตรี ใบหน้าที่เห็นนั้นคือใบหน้าของบุรุษที่โน้มลงมาใกล้ ร่างบอบบางเริ่มหนักอึ้งทว่าสัมผัสที่ไล้ไปตามเนื้อตัวทำให้หญิงสาวอ่อนเปียกและบิดส่ายไปมาด้วยความรัญจวน

แล้วเธอก็รู้สึกถึงสัมผัสบางเบาราวขนนกบนกลีบปากนุ่ม ใครคนนั้นจุมพิตเธออย่างอ่อนโยนและทำให้หญิงสาวเคลิ้มเคลิบไปด้วยโดยไม่รู้ตัว มันเป็นจูบดื่มด่ำก่อนที่ชุดนอนแสนสวยจะเลื่อนหลุดออกจากร่าง แต่ดูเหมือนไม่มีอะไรสามารถต้านทานคลื่นแห่งความเร้ารัญจวนราวกับความร้อนกำลังลามเลียไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย

“อืม...” เสียงครางของหญิงสาวดังขึ้นด้วยความรู้สึกพึงพอใจแม้ทุกอย่างจะเบาหวิวไปหมด แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้สึกได้คือสัมผัสละมุนหวานที่เร้าให้ความซาบซ่านแผ่ไปทั่วทั้งเรือนกาย

เขาเป็นใครกันนะ...เธอได้แต่คิดในใจ แต่ก็ไม่อาจเอ่ยถามได้เพราะกลีบปากนุ่มถูกปิดไว้ด้วยริมฝีปากของใครคนนั้นอีกหน หญิงสาวปรือตา ในความสุขที่เกิดขึ้นท่ามกลางความเคว้งคว้างล่องลอยเธอเห็นเรือนร่างกำยำสูงใหญ่เปล่าเปลือยอยู่เหนือตัวเธอ

หญิงสาวเห็นใบหน้านั้นไม่ชัดเจนในห้วงของความเคลิบเคลิ้ม...ราวกับเขาคือภูตที่กำลังหลอนหลอกเธอ...โอ...ไม่หรอก เขาเหมือนเทพบุตรจากสวรรค์ เธอเห็นแสงอบอุ่นเปล่งประกายอยู่รอบตัวเขาและเขากำลังฝากร่องรอยแห่งความพึงใจไว้บนเรือนกายของเธอ หญิงสาวปล่อยให้เขาจุมพิตต่อไปโดยแทบไม่รู้เลยว่าเรือนร่างของเธอกำลังเปล่าเปลือยเช่นเดียวกัน

ลมหนาวพัดเข้ามาทางหน้าต่าง ทว่าน่าแปลกที่หญิงสาวกลับไม่รู้สึกถึงความเยือกเย็นของอากาศในฤดูใบไม้ร่วงเลยแม้แต่น้อย จุมพิตนั้นราวกับยาวนานไม่มีที่สิ้นสุด เรือนร่างสูงใหญ่ทาบทับลงบนตัวเธอโดยที่หญิงสาวไม่มีอาการขัดขืนแม้แต่น้อย

“อา...อา...”

เสียงครางแสนหวานดังขึ้นแผ่วเบาเมื่อริมฝีปากของใครคนนั้นเลื่อนลงมาอยู่ที่คางและฝังลงบนผิวเนียนตามลำคอ เกิดอะไรขึ้น...ทำไมเธอไม่ขัดขืนแต่ปล่อยให้ปากและลิ้นของชายหนุ่มแปลกหน้าโลมไล้ไปตามเนียนผิวผุดผ่อง

ร่างใหญ่โตกดทับลงมาเหนือร่างเล็ก ท่อนขาใหญ่กดเรียวขางามไว้ แทรกเข้าไปตรงกลางระหว่างขาของเธอจนมันแยกออกจากกัน ที่แก่นกายของเธอกำลังเต้นระริกเพราะสัมผัสเครียดเขม็งของเขา ความเสียวซ่านค่อย ๆ แผ่ไปทั่วร่าง ตัวเธอและเขาแนบชิดราวกับจะหลอมเป็นหนึ่งเดียว

แล้วหญิงสาวก็ลองสัมผัสเขาบ้าง ลูบไล้ไปบนหน้าอกเคร่งเครียดและแผ่นหลังกว้าง และเธอก็ได้สัมผัสกับบางสิ่งบางอย่างที่อยู่บนหลังของเขา โอ...มีบางอย่างฝังอยู่บนหลังของเขา นัยน์ตาคู่งามเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อยเมื่อปีกขนาดใหญ่บนแผ่นหลังของเขาสยายออกและโอบรัดตัวเธอ

“คุณพระช่วย...อา”

หญิงสาวครางด้วยความรัญจวนอีกครั้งก่อนที่จะสะดุ้งตื่นพร้อม ๆ กับที่ทุกอย่างปลาสนาการไปจนหมด เหลือทิ้งไว้เพียงร่างบอบบางที่ผุดลุกขึ้นนั่งและใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ

อีกแล้วหรือนี่...ชิรินคิดพร้อมทั้งระบายลมหายใจออกมาท่ามกลางแสงไฟที่ส่องสว่างบนหัวเตียงและมองออกไปยังความมืดที่นอกหน้าต่างซึ่งเปิดกว้างไว้นั่น

เธอฝันแบบนี้มานับสิบครั้ง มันเป็นความฝันที่เหมือนจริงจนแยกแยะแทบไม่ออก เทพบุตรที่ปีกบนหลังของเขาโอบรัดตัวเธอไว้ โอ...เขาเป็นใครกันนะ เป็นเทวทูตมาจากสวรรค์หรือเป็นเพียงความฝันที่ยั่วยุความรู้สึกของเธอเพียงเท่านั้นกันแน่

ชิรินคิดว่ามันเป็นความฝัน แต่...เธอก็พบว่าชุดนอนของเธอเลื่อนหลุดลงไปที่ข้างเตียงเหมือนทุกครั้ง จากนั้นหญิงสาวก็รีบเปิดไฟดวงที่ทำให้ห้องนอนสว่างจ้าก่อนจะพบว่ามีขนนกขนาดใหญ่เท่าฝ่ามือหล่นอยู่บนพื้นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา

บทถัดไป