บทที่ 12 chapter 12

“คุณป๋าอยู่เที่ยวกับน้ำผึ้งสักสองวันนะคะ...นะคะ” คราวนี้ไม่เพียงแค่เสียงออดอ้อนใสแจ๋ว แต่ทั้งสีหน้าและดวงตาที่ทอดมองภาวัติเว้าวอนหน้าเศร้าระคนคาดหวัง

“คุณป๋าติดงานสำคัญน่ะน้ำผึ้ง” ไม่ใช่ว่าไม่อยากอยู่ ใครจะกล้าปล่อยปลาย่างสวยๆ ไว้กับแมวฝรั่งตัวโตๆ ที่ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีคนดอดเข้ามาแอบคว้าปลาย่างหว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ