บทที่ 33 Chapter 33

นิโกลิน่าพูดพลางหายหอบแรงและเร็วจนปทุมถันไหวกระเพื่อม ปาดมือไปตามแก้มเนียนในและส่วนต่างๆ ของร่างกายที่ถูกอีกฝ่ายสัมผัสจับต้อง แต่ก็ลบล้างความรู้สึกซึ่งแทรกซึมเกาะหัวใจไม่ได้ เธอเลยได้แต่หงุดหงิด รีบสะบัดหน้าเริดเดินหนีไปก่อนมิโอเดรกจะฟื้นตัว แล้วหันมาเล่นงานเธอให้ย่อยยับไม่กล้าเงยหน้าสู้ใคร

“ฝาก...