บทที่ 71 เล่นเปียโน

แต่อีโลร่าก็เก็บอาการได้อย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเธอกลับมาแย้มยิ้มอีกครั้ง “โซเฟีย เราไม่ได้คุยกันดีๆ มานานแค่ไหนแล้ว พี่คิดถึงเธอมากนะ”

โซเฟียถอยหลังทันที เงยหน้ามองอีโลร่าด้วยแววตาเย็นชา น้ำเสียงของเธอห้วนจัด “ไม่จำเป็น”

ดวงตาของอีโลร่าแดงก่ำขึ้นมาทันทีเมื่อถูกปฏิเสธ เธอมองโซเฟียทั้งที่น้ำตาคลอเบ้า...