บทที่ 78 นี่คือสิ่งที่ฉันเรียกว่าการผลัก

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก โซเฟียยืนอยู่ตรงนั้น มองลงไปยังร่างที่นอนแผ่อยู่บนพื้น ดวงตาของเธอเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

เธอไม่ได้แตะต้องตัวเอโลร่าแม้แต่ปลายนิ้ว แต่ผู้หญิงคนนี้กลับแสดงละครตบตาได้อย่างแนบเนียนถึงเพียงนี้

ก็แค่เกมใส่ร้ายป้ายสีแบบเดียวกับตอนเด็กๆ ที่เกิดขึ้นซ้ำอีกครั้ง

เสียงดังจากการล้มของเอโ...