บทที่ 88 สำหรับคุณไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้

โซเฟียถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาด้วยความโล่งอก เส้นประสาทที่เคยตึงเครียดพลันผ่อนคลายลงจนแทบล้มทั้งยืน

เธอเปิดประตูด้วยสีหน้าหงุดหงิด “บ้าจริง! ย่องมาเหมือนผีตอนดึกๆ ทำอะไรของคุณเนี่ย”

เฮนรี่เดินเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าในมือ สายตาของเขากวาดมองใบหน้าที่ซีดเซียวและอ่อนล้าของเธอ พลางขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว

“ผมส่ง...