บทที่ 94 นกแห่งขนนก

ห้องพักผู้ป่วยวีไอพีของโรงพยาบาลเอกชนเงียบสงบจนได้ยินเสียงหยดของน้ำเกลือที่ไหลผ่านสายยางเบาๆ

เปลือกตาของเฮนรี่กระตุกไหว ก่อนจะค่อยๆ เปิดขึ้นอย่างยากลำบาก

อาการปวดหัวตุบๆ เหมือนคนเมาค้างและความอ่อนเพลียที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในร่างกายทำให้เขาขมวดคิ้ว ขณะที่ภาพความทรงจำขาดๆ หายๆ จากเมื่อคืนก็พรั่งพรูเข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ