บทที่ 41 ตอนที่ 41

“หิวค่ะ” เธอสะบัดหน้าแดงก่ำเอียงอาย เมื่อหวนนึกถึงเหตุการณ์เร้ารัญจวนเมื่อคืนนี้ ผู้ชายคนนี้สินะ ที่เธอพยายามหนี แต่เมื่อหนี กลับต้องตกอยู่ในอ้อมกอดมาร อย่างช่วยไม่ได้ เขาหวานละมุนโดยขาดสติยั้งคิด

“หิวอีกแล้วเหรอ ผมไม่มีแรงแล้วนะ แต่ถ้ารัญชน์ต้องการผมจริงๆ ผมพอฮึดสู้เพื่อรัญน์ได้” เมื่อได้ยินหญิงส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ