บทที่ 47  EP 08 กลับบ้าน [3]

“ฉันเข้าใจแล้ว” ฉันยิ้มจางๆ แล้ววางตะเกียบลงบ้าง ก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าแก้วนมมาดื่ม วันนี้กินข้าวไม่หมด คงไม่เป็นอะไรหรอกเพราะโอยามะเองก็กินไม่หมดเหมือนกัน

“ฉันจะไปทำงานแล้ว” โอยามะพูดพลางมองมาที่ฉันอีกครั้ง มันเหมือนคำบอกลา แต่พูดจบแล้วเขาก็ยังไม่เดินกลับออกไปเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างที่ฉันคิดว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ