บทที่ 50 EP 07 เลี้ยงไม่เชื่อง [5]

ฉันขยับถอยห่างจากไดสึเกะไปจนชิดกับประตู หายใจรัวเร็วไปหมดด้วยความตื่นกลัวและตื่นตกใจ สายตายังคงมองไปที่ไดสึเกะเป็นระยะๆ เพราะความหวาดระแวง

“มีอะไร” ไดสึเกะถามกระโชกโฮกฮาก สายตาวาววับจ้องมองมาที่ฉันไม่วางตา

“รู้น่า คืนนี้จะรีบจัดการให้”

คำว่าจัดการให้ที่ไดสึเกะพูดออกมาทำให้ฉันคิดไปต่างๆ นานา เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ