บทที่ 4 บทที่3.มาดามดาเรีย 2
“ทั้งพ่อทั้งลูกเหมือนกันเลย ไม่เคยเห็นความหวังดีของฉัน ไปพอใจกับอะไรก็ไม่รู้!!” มาดามดาเรียบ่นเสียงขุ่น นางหยิบโทรศัพท์ส่วนตัวจากในกระเป๋าสะพาย เพื่อโทร.หาบุคคลที่ตกลงกันไว้
“หนูลินดาจ้ะ เตรียมพร้อมหรือยังลูก พี่เขากลับมาแล้วนะ หนูจะทำอาหารเย็นอะไรก็บอกคนครัวของป้าได้เลย ของทุกอย่างจัดเตรียมไว้หมดแล้ว ที่เหลือก็แค่ให้หนูลงมือทำ” มาดามดาเรียสนทนากับสาวโสภาว่าที่สะใภ้ในอนาคตด้วยถ้อยคำอ่อนหวาน
“ค่ะ...” เสียงหวานๆ รับคำ พลางเบ้หน้าอย่างเอือมระอา โดยที่มาดามดาเรียไม่มีโอกาสได้เห็น เมื่อหล่อนสร้างภาพเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตัว ให้มาดามเห็น ทั้งที่ลับหลังต่างกันแบบสิ้นเชิง
การสนทนาดำเนินต่อไปอีกไม่นาน ก่อนที่มาดามดาเรียจะวางสายไป
“คุยกับใครน่ะลินดา?” เสียงแหบห้าวที่นอนอยู่ด้านข้าง กระซิบถามปนความสงสัย เขางัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังกังวาล
“มาดามดาเรียน่ะ...บิลลี่คุณน่าจะรู้จักนะ อยู่วงการเดียวกันนี่นา” ลินดาสลัดผ้าที่ห่มคลุมกายหล่อนหยัดกายลุกขึ้นยืน ด้วยร่างกายเปลือยเปล่าไม่แคร์สายตาที่เฝ้ามอง
“มาดามดาเรีย เอ็คเน่เจ้าของ IDM คาสิโนในลาสเวกัส ใครไม่รู้จักก็บ้าแล้ว” บิลลี่ ปาร์คเกอร์ ชายหนุ่มรักสนุก ลูกชายอดัม ปาร์คเกอร์ คู่แข่งคนสำคัญของเอ็คเน่กรุ๊ป
“ใช่แล้วนั่นล่ะ” ลินดา คลอฟร์อด ลูกสาวรัฐมันตรีกระทรวงต่างประเทศหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาจากพื้น หล่อนใช้ห่มปกปิดร่างกาย ก่อนจะเดินนวยนาดมาหยุดอยู่ใกล้เตียงที่บิลลี่นอนพิงหัวเตียงมองอยู่ แววตาของเขาแสดงความโหยหิวออกมาเต็มที่ เมื่อมองเห็นอกอวบอิ่มกระเพื่อมขึ้นลงเพราะแรงโน้มถ่วงของโลก
“คุณรู้จักเธอได้ยังไง มาดามดาเรียนะเข้าถึงยากมาก หล่อนถือตัวจะตาย”
“บิลลี่...คุณลืมไปแล้วหรือว่าพ่อฉันเป็นใคร! ทำไมฉันจะต้องติดต่อไปด้วย ยัยมาดามนั่นต่างหากที่เป็นคนติดต่อมาหาฉัน นางคงอยากได้ฉันไปร่วมสกุล ด้วยการสร้างความประทับใจให้ลูกชายเขาเห็น ด้วยการแสดงฝีมือแม่ศรีเรือน คงอยากทดสอบคุณสมบัติผู้ดีของฉันล่ะมั้ง”
“ผมลืมไป...ว่าตอนนี้คุณไม่ใช่ลินดาคนเดิม คุณเป็นถึงลินดา คลอฟร์อดลูกสาวรัฐมนตรีกระทรวงต่างประเทศ แต่มาดามดาเรียน่ะคงไม่รู้ว่า คุณทำอาหารไม่เป็น แต่เรื่องอื่นฝีมือคุณจัดอยู่ในระดับอาจารย์นะ” บิลลี่กระชากร่างอวบของลินดาเข้าหาตัว เขาพลิกร่างคร่อมทับเธอไว้ ลงมือปฏิบัติปลุกความกำหนัด โดยที่ลินดาไม่ได้ห้าม หล่อนกลับหัวเราะระริกระรี้แทน
“อ่าว์!!...” เสียงหวานครางกระเส่า เมื่อมือใหญ่สอดลึกเข้าไปใต้ชุดคลุม เขาบีบบี้ปลายยอดอกที่หดเกร็งแรงๆ
“คุณคงไม่ลืมผมนะคนสวย ถ้าคุณมีโอกาสได้สมใจกับดอจิโน่ ไอ้หนุ่มนั่นหวงตัวน่าดู” บิลลี่กระซิบแนบอกอิ่ม ก่อนจะอ้าปากครอบเต้าอวบ กระดกปลายลิ้นร้อนๆ กวาดไล้ ขบเม้มปลายยอดอกอย่างรุนแรง
“อือ อ่า...ฉันไม่มีทางลืมคุณหรอกบิลลี่ ไม่มีใครรู้ใจฉันดีเท่ากับคุณ” ลินดากระซิบตอบเสียงเครือ เธอแอ่นหยัดอกอวบอิ่มให้ชายหนุ่มดูดดื่มด้วยความเต็มใจ เสียงสูดปากเพราะซ่านเสียวดังขึ้น ยาวนานจนกว่าจะปลดปล่อยความทรมานออกไปจากกายได้นั่นแหละ เสียงเหล่านั้นถึงจะเงียบลง
บิลลี่กระชากชุดคลุมที่ลินดาเพิ่งสวมให้หลุดออกไป เขาเริ่มจู่โจมอย่างเร่าร้อน สองมือประคองอกอวบอิ่มไว้ ปลายนิ้วขยับขยี้ที่ยอดอกอิ่มแรงๆ จนลินดาสูดปากครางซี๊ดซ๊าด!! ปลายหัวเข่าขยับดันเรียวขางามให้เปิดกว้าง รอรับสัมผัสแนบแน่น หนุ่มพลังม้าสอดแทรกความแข็งตึงลงกลางกลุ่มดอกไม้งามที่จะชุ่มชื้น เขาขยับบดเบียดเอวสอบ กดเน้นความแกร่งกล้าลงไปอย่างรวดเร็ว
“อูย...โอววววว...” เสียงสูดปากครางระงม ลินดาซ่านเสียวจนขนลุก เอวบางโยกขยับตอบโต้อย่างรู้หน้าที่ บิลลี่ทิ้งตัวแรงๆ เขากระทั้นกายค่อนข้างแรง จนลินดาครางระงม คนทั้งสองพุ่งทะยานเข้าหากันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เสียงครางดังขรม เขาและเธอพลัดกันรุกและรับแบบรู้งาน
“คุณยอดเยี่ยมไม่เปลี่ยนเลยนะลินดา ผมจะนอนกับคนอื่น ไม่มีสาวไหนสู้คุณได้สักคน” บิลลี่กระซิบชมแนบใบหู เขากระแทกกายแกร่งอย่างหนักหน่วง จนลินดาสูดปากครางลั่น
เพลิงพิศวาสเผาผลาญจนลินดาแทบจะมอดไหม้ หล่อนยังมีภารกิจบางอย่างต้องทำจึงต้องยั้งใจไว้บ้าง แต่เพราะรสชาติแซ่บซ่านที่บิลลี่จงใจมอบให้ ลินดาจึงติดพัน แต่เมื่อบทพิศวาสบทที่สองจบลง เธอจึงต้องชะลอความอยากของตัวเองไว้บ้าง ครอบครัวคลอฟร์อดมีชื่อเสียงมีหน้ามีตา แต่ไม่ใคร่มีสตางค์เพราะบิดาใช้ในการลงเลือกตั้งจนหมด ลินดาจึงมีหน้าที่ที่คนทั่วไปไม่รู้ หล่อนใช้ร่างกายตัวเองแลกกับเงินเพื่อมาพยุงหน้าตาในสังคม
ลินดานวยนาดเดินลงจากรถยนต์หรูคันโต เป็นสมบัติชิ้นเดียวที่จำต้องหาซื้อมาเพื่อรักษาหน้าตา มาดามดาเรียรีบกระวีกระวาดออกมาต้อนรับ เมื่อที่คนของนางเข้ามารายงานการมาถึงของ ลินดา “ทางนี้เลยหนูลินดา ใกล้เวลาเข้าไปทุกทีแล้ว ป้าเลยให้ในครัวเขาจัดทำอาหารไปก่อนล่วงหน้า เพราะว่ารู้ว่างานหนูก็ยุ่ง ขอบใจนะที่อุตส่าห์ปลีกตัวมาตามคำเชื้อเชิญของป้า”
“ไม่เป็นไรค่ะมาดาม หนูคิดว่าเป็นเกรียติเสียอีกที่ได้มีโอกาสรู้จักกับครอบครัวเอ็คเน่” ลินดาพูดยกยอ
“หนูทำอาหารไม่ค่อยเป็นนะคะ ภาระหน้าที่มีมากจนหาเวลาเรียนวิชาทำอาหารจากคุณแม่ไม่ได้เสียที ทั้งที่หนูช๊อบชอบที่จะทำอาหารให้คนที่เรารักได้ลองชิม” หญิงสาวแสร้งออกตัว ทั้งที่ความจริงแล้ว ครัว คือสถานที่ที่ลินดาไม่เคยย่างกรายเข้าไป
มาดามดาเรียยิ้มกว้าง พอใจว่าที่สะใภ้ไฮโซ นางรีบต้อนลินดาเข้าไปยังบริเวณครัวโออ่าทันสมัยเพื่อทำอาหารเย็นรอดอจิโน่ เธอใช้โอกาสนี้สำหรับการดูตัวของทั้งสองคน มาดามดาเรียเคยใช้มุกนี้อยู่บ่อยๆ จนทุกคนในเอ็คเน่รู้ทัน
