บทที่ 48 บทที่28.ปีนหน้าต่างกลางค่ำคืน”ทำจนชิน” 2

ดวงตากลมโตกระพริบปริบๆ ท่ามกลางความมืด มองดูโปงผ้าที่ขยับยุกยิกอยู่เหนือร่างกายตัวเองบวกกับความรู้สึกเสียวซ่านบนยอดอกที่ถูกดูดดึง ดอจิโน่ผละออกจากอกอวบอัด เมื่อนับดาวเริ่มรู้สึกตัว เขาโผล่ออกมาจากโปงผ้า มองสบนัยน์ตาหญิงสาวที่เบิกตากว้าง

“คุณ...” เสียงพึมพำแผ่วพร่ากับความรู้สึกที่คิดว่าตัวเองฝันไป

...