บทที่ 56 บทที่32.เด็กหญิงธันยชนก “เดซี่” เอ็คเน่กับชายแปลกหน้าชื่อดอม 2

“อืมม...ขอบคุณนะอดัม” ดอจิโน่กดวางสาย เขาแนบโทรศัพท์เหนือหน้าอกหนาๆ พร้อมหลับตานึกถึงนับดาว ก่อนจะตัดใจลุกขึ้นยืน เขาเดินกลับไปยังที่พักที่อยู่ไม่ไกล

ช่วงเวลากลางคืน...คือช่วงเวลาที่ดอจิโน่รอมาตลอดวัน เพราะมีเพียงช่วงเวลาแบบนี้เท่านั้น ที่ดอจิโน่จะได้มองเห็นนับดาวใกล้ๆ ถึงแม้แค่เฝ้ามองอยู่ห่างๆ ก็ย...