บทที่ 37 ความรักที่ไม่สามารถพูดได้

วิกตอเรียเม้มริมฝีปากแน่นจนเจ็บ เธอไม่คุ้นเคยกับการเป็นฝ่ายคุมเกม โดยเฉพาะในสถานการณ์แบบนี้

ความรู้สึกเหมือนมดนับล้านตัวกำลังไต่อยู่ข้างในทำให้เธอคันยุบยิบจนแทบทนไม่ไหว ความชื้นแฉะของเธอทรยศต่อความประหม่าในใจ

ด้วยความตั้งมั่น เธอแยกขาออก มือข้างหนึ่งยันเปียโนด้านหลังไว้ ส่วนอีกข้างกุมแก่นกายแข็งขึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ