บทที่ 106 หนี้ดอกท้อที่มาพร้อมชะตากรรม 2

น้ำเสียงรื่นเริงเป็นเอกลักษณ์ของกวยเตียวน้ำดังมาแต่ไกลพร้อมร่างสูงที่เร่งรีบราวกับมีเรื่องสนุกรอตนอยู่ มู่เหรินหันไปมองเจ้าของเสียงด้วยสีหน้าเรียบก่อนจะหันกลับมาสนใจพัดใบมีดในมือตนอีกครั้ง

“หื้มมม ของขวัญท่านประมุขช่างล้ำค่าจริงๆ”

ไม่ว่าเปล่าเจ้าตัวกลับมือเร็วหมายจะคว้าพัด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ