บทที่ 42 เว่ยหยุนหนาน 2

ใบหน้างดงามภายใต้ดวงตะวันที่ส่องลงมาปรากฏเขียวคล้ำ มือที่ถือจดหมายอย่างระวังบัดนี้ขย้ำจดเป็นก้อนเดียวกัน ดวงตาที่เคยนิ่งสงบกลับทอประกายความเกรี้ยวกราด ตอนนี้มู่เหรินรู้สึกโกรธเสียจนแทบกระอักโลหิตออกมา เขาอยากจะฆ่าคนที่บังอาจส่งจดหมายไร้สาระมาให้ บรรยากาศที่แตกต่างไปจากเดิมทำให้สองร่างที่อยู่ใกล้เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ