บทที่ 56 ตรงข้ามหัวใจ

ซาฟขบกรามแน่นพลางสูดหายใจเข้าปอดเพื่อปรับอารมณ์ที่เหมือนระเบิดเวลาของตนเองเอาไว้

“ไปได้แล้ว!”

มือหนากำแน่นเพื่อระงับความรู้สึก สองเท้าเดินไปยังสวนด้านหลัง  จำได้ดีว่าเธอชอบมานั่งถักไหมพรมที่นี่ประจำ สายตาเลื่อนลอยผ่านมาถึงโอเอซิสของแม่ ยิ่งสถานที่นั้นเขายิ่งจำได้ดี

มันง่ายดายขนาดนั้นเลยเหรอ เขาอย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ