บทที่ 22

น้ำเสียงของโอลิเวียหวานจนเลี่ยนขณะที่เธอจัดสายเสื้อที่หลุดลุ่ยให้เข้าที่อย่างคล่องแคล่ว พร้อมกับส่งรอยยิ้มที่เธอคิดว่ายั่วยวนไปให้ไมเคิล

“คุณวิลสัน บังเอิญจังเลยค่ะที่เจอคุณที่นี่! ฉันได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้วค่ะ ชื่อเสียงของคุณไม่ทำให้ผิดหวังเลยจริงๆ...”

คำพูดของโอลิเวียพรั่งพรูออกมาอย่างไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ