บทที่ 36
เรื่องอื้อฉาวของเวเบอร์กรุ๊ปยังคงคุกรุ่นอยู่ แต่เอมิลี่ไม่ได้รีบร้อนที่จะออกจากโรงพยาบาล เธอมุ่งความสนใจไปที่การฟื้นฟูร่างกายจากอาการบาดเจ็บแทน
“สวัสดีครับ อาหารกลางวันมาส่งแล้วครับ” พนักงานส่งของคนหนึ่งเอ่ยขึ้นพลางเคาะประตูห้อง ก่อนจะยื่นกล่องอาหารที่บรรจุอย่างสวยหรูให้เธอ
เอมิลี่ทำหน้างุนงง “ฉัน...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7

8. บทที่ 8

9. บทที่ 9

10. บทที่ 10

11. บทที่ 11

12. บทที่ 12

13. บทที่ 13

14. บทที่ 14

15. บทที่ 15

16. บทที่ 16

17. บทที่ 17

18. บทที่ 18

19. บทที่ 19

20. บทที่ 20

21. บทที่ 21

22. บทที่ 22

23. บทที่ 23

24. บทที่ 24

25. บทที่ 25

26. บทที่ 26

27. บทที่ 27

28. บทที่ 28

29. บทที่ 29

30. บทที่ 30

31. บทที่ 31

32. บทที่ 32

33. บทที่ 33

34. บทที่ 34

35. บทที่ 35

36. บทที่ 36

37. บทที่ 37

38. บทที่ 38

39. บทที่ 39

40. บทที่ 40

41. บทที่ 41

42. บทที่ 42

43. บทที่ 43

44. บทที่ 44

45. บทที่ 45

46. บทที่ 46

47. บทที่ 47

48. บทที่ 48

49. บทที่ 49

50. บทที่ 50

51. บทที่ 51

52. บทที่ 52

53. บทที่ 53

54. บทที่ 54

55. บทที่ 55

56. บทที่ 56

57. บทที่ 57

58. บทที่ 58

59. บทที่ 59

60. บทที่ 60

61. บทที่ 61

62. บทที่ 62

63. บทที่ 63

64. บทที่ 64

65. บทที่ 65

66. บทที่ 66

67. บทที่ 67

68. บทที่ 68

69. บทที่ 69

70. บทที่ 70

71. บทที่ 71

72. บทที่ 72

73. บทที่ 73

74. บทที่ 74

75. บทที่ 75

76. บทที่ 76

77. บทที่ 77

78. บทที่ 78

79. บทที่ 79

80. บทที่ 80

81. บทที่ 81

82. บทที่ 82

83. บทที่ 83

84. บทที่ 84

85. บทที่ 85

86. บทที่ 86

87. บทที่ 87

88. บทที่ 88

89. บทที่ 89

90. บทที่ 90

91. บทที่ 91

92. บทที่ 92

93. บทที่ 93

94. บทที่ 94

95. บทที่ 95

96. บทที่ 96

97. บทที่ 97

98. บทที่ 98

99. บทที่ 99

100. บทที่ 100

101. บทที่ 101


ย่อ

ขยาย