บทที่ 50

ความเจ็บปวดทำให้สายตาของเอมิลี่พร่ามัว แต่เธอก็ยังคงดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง

“อย่าเสียแรงเปล่าเลย” โอลิเวียเยาะเย้ย ใบหน้าของหล่อนบิดเบี้ยวด้วยความอาฆาต “ฉันเลือกห้องส่วนตัวนี้เป็นพิเศษเพราะมันเก็บเสียงได้อย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีใครเข้ามาหรอก”

โอลิเวียจับกรามของเอมิลี่ พยายามจะยัดเม็ดยาเข้าปากเธอ

เอมิลี่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ