บทที่ 64

กลิ่นยาฆ่าเชื้อโชยเข้าจมูกของเอมิลี่ขณะที่เธอลืมตาขึ้นช้าๆ แสงสีขาวจ้าสาดส่องเข้ามาในดวงตา

"ฟื้นแล้วเหรอ"

เสียงทุ้มดังขึ้นจากข้างๆ เอมิลี่หันไปมองก็เห็นไมเคิลนั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วย กำลังจ้องมองเธออยู่

"ฉัน..." เธอเริ่มพูด แต่ลำคอแห้งผากราวกับกระดาษทราย

ไมเคิลยื่นแก้วน้ำอุ่นให้เธอ เอมิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ