บทที่ 7

เอมิลี่ลืมตาขึ้นอย่างประหม่า สบเข้ากับสายตาคมกริบของไมเคิล

เธอชันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วเอ่ยถาม “คุณวิลสันคะ คุณยังไม่ได้พักผ่อนเหรอคะ”

เอมิลี่เค้นยิ้ม แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ไมเคิลจ้องมองเธออยู่ครู่หนึ่ง

แสงจันทร์สาดผ่านหน้าต่าง ก่อเกิดเงาคมเข้มพาดผ่านเสี้ยวหน้าของเขา จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากบา...