บทที่ 92

ไม่มีเสียงตอบจากข้างในห้องน้ำ มีเพียงเสียงหอบหายใจแผ่วเบาที่พยายามสะกดกลั้นไว้

ไมเคิลขมวดคิ้วมุ่นทันที เขาลุกขึ้นแล้วสาวเท้าไปยังประตูห้องน้ำ เคาะประตูหนักๆ "เอมิลี่? คุณเป็นอะไรหรือเปล่า? พูดอะไรหน่อยสิ!"

"ฉัน... ฉันไม่เป็นไร..." เอมิลี่เค้นคำพูดลอดไรฟัน "แค่ลื่นน่ะค่ะ"

พอได้ยินเช่นนั้น สีหน้าขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ