บทที่ 01

โทมัส เดลกาโด

กลิ่นไข่ไหม้คละคลุ้งไปทั่วโรงอาหารที่อับทึบ เสียงช้อนส้อมโลหะกระทบถาดดังไม่ขาดสายและน่ารำคาญ ทำให้หัวของฉันปวดตุบๆ

ฉันนั่งอยู่มุมประจำของฉัน ล้อมรอบด้วยลูกน้อง และเริ่มกินอย่างใจเย็น

อาหารของฉันต่างจากคนอื่น...ร้อนๆ ปริมาณพอดี และปรุงมาอย่างที่ฉันสั่งเป๊ะ

การเป็นหัวหน้ามันก็มีข้อดี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ