บทที่ 17

อีไลจาห์ วอห์น

เขาตรึงฉันไว้กับกำแพง มือจับไหล่ฉันไว้แน่น สีหน้าเต็มไปด้วยความร้อนรน

“เกิดอะไรขึ้น เขา... ล่วงละเมิดนายเหรอ”

ทุกถ้อยคำเต็มไปด้วยความตึงเครียด

ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่แล้วพยักหน้า ไม่อาจกลั้นน้ำตาร้อนๆ ที่ไหลอาบแก้มได้

“ฉ-ฉันเกลียดตัวเอง ฟ็อกซ์...” เสียงฉันแตกพร่าอย่างน่าสมเพช “แค่เพราะว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ