บทที่ 20

ดันเต้ คาสเตลลี

"มานี่สิ มาพิสูจน์ให้กูเห็นว่ามึงจะว่าง่าย กระต่ายน้อย อย่าให้ต้องพูดซ้ำ"

ร่างของเขาสั่นสะท้าน แต่ก็ลังเลที่จะก้าวเข้ามา สายตาของเขาวอกแวกระหว่างฉันกับพื้น นิ้วมือบีบชุดเครื่องแบบของตัวเองแน่นขึ้น

"คุกเข่าลง"

เขายอมทำตามแต่โดยดี รอยยิ้มพึงพอใจจึงปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฉัน

ฉันจินตนา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ