บทที่ 24

อีไลจาห์ วอห์น

เสียงหัวเราะทุ้มต่ำของเขาสะท้านอยู่บนผิวของผมจนต้องกลั้นหายใจ

"เด็กดี"

น้ำเสียงของเขาชุ่มโชกไปด้วยความพึงพอใจ—เต็มไปด้วยความรู้สึกเป็นเจ้าของและตีตราจอง

เขาถอยห่างออกไปเล็กน้อย แต่ยังคงอยู่ใกล้พอที่จะทำให้การมีอยู่ของเขาอึดอัดจนหายใจไม่ออก

สายตาของเขาล็อกกับตาของผม—คมกริบ ไร้ความ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ