บทที่ 71

เอไลจาห์ วอห์น

“ดันเต้!” ฉันหอบพลางขยุ้มผ้าปูที่นอน ไม่สามารถสะกดกลั้นความซ่านสยิวที่เพิ่มพูนขึ้นทุกวินาที

เขาคำรามในลำคอ ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดผิวฉัน มือข้างหนึ่งเลื่อนลงมาตามแนวลำตัว จับสะโพกฉันไว้เพื่อตรึงไม่ให้ขยับขณะที่เขาเร่งจังหวะเคลื่อนไหว

“แน่นเหลือเกิน... เหมาะกับฉันที่สุด เอไลจาห์”

ทุก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ