บทที่ 78

เอไลจาห์ วอห์น

ความเย็นเยียบแล่นวาบไปทั่วสันหลัง ไม่ใช่เพราะความหนาว แต่เพราะการตระหนักรู้อันโหดร้ายถึงความล้มเหลวของตัวเอง

ผมกำหมัดแน่นจนข้อนิ้วลั่นดังกร๊อบ

ก้อนความรู้สึกร้อนผ่าวจุกอยู่ที่ลำคอ น้ำตาร้อนๆ ไหลอาบแก้ม แต่ไม่มีที่ว่างให้ความสิ้นหวังอีกต่อไปแล้ว

ตอนนี้เหลือเพียงความเกลียดชัง

เกลีย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ